سلامت نیوز: خطر ورود ماهی تیلاپیا به زیستبومهای آبی کشور همچنان به قوت خود باقی است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری، مدتهاست كه مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی به رغم مخالفتهای صریح سازمان حفاظت محیطزیست از پرورش این ماهی حمایت میكند و در ادامه این حمایتها چهارشنبه گذشته، حسینزاده نماینده این مؤسسه تحقیقاتی در نشست تخصصی «هماندیشی چالشها و فرصتهای پرورش ماهی تیلاپیا»، تمام قد از پرورش این ماهی دفاع كرد.
دكتر حسینزاده به ویژگیهای پرورش این ماهی اشاره كرد وگفت: این گونه آبزی از مزایایی چون رشد سریع اقتصادی، مقاومت نسبت به استرسهای محیطی و تطبیق پرورش با سیستمهای كشاورزی برخوردار است ضمن اینكه هزینه تولید آن كم است، گیاهخوار و همهچیز خوار است و قابلیت تلفیق با فرایندهای كشاورزی را دارد.
او پس از ذكر مزایای تولید ماهی تیلاپیا به تحقیقات صورت گرفته در مؤسسه متبوع خود اشاره و تصریح كرد: ما در مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی، بیشترین سرمایهگذاری را در مورد پژوهش تیلاپیا انجام داده و به این نتیجه رسیدیم كه با اخذ مجوز دامپزشكی و سازمان حفاظت محیطزیست اینگونه را وارد كنیم و پرورش دهیم. اما اینكه گونههای مهاجم چه بلایی بر سر آبزیان بومی آوردهاند البته در سخنان این نماینده مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی جایی نداشت.
نماینده مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی در حالی از پرورش تیلاپیا در كشور دفاع میكند كه براساس گزارشهای منتشر شده از سوی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت(IUCN)، ماهی تیلاپیا در فهرست 100گونه مهاجم قرار دارد و برای طبیعت بسیار مخرب اعلام شده است.
تأكید برپرورش گونههای بومی به جای مهاجم
مهندس امید صدیقی، نماینده سازمان حفاظت محیطزیست اما در این نشست، ماهی تیلاپیا را گونهای مهاجم معرفی كرد و گفت:علاوه بر اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت، فیش بیس (fish base) هم تیلاپیا را در فهرست گونههای مهاجم اعلام كرده است.
صدیقی افزود: این ماهی چنانچه به دریاچههای پشت سدها راه پیدا كند ؛درصورت كم شدن آب مخزن سد و تلف شدن، آب شرب كشور را با تهدید جدی مواجه میسازد؛ اتفاقی كه در استرالیا رخ داده است. وی خاطرنشان كرد: تیلاپیا درصورت جایگزین شدن با گونههای بومی، معیشت جوامع محلی را به خطر میاندازد زیرا ارزش اقتصادی پایینی دارد و درنتیجه باعث كاهش درآمد صیادان محلی میشود كمااینكه در شادگان صیادان محلی از ورود تیلاپیای زیلی به این تالاب و كاهش ماهیان بومی بهشدت گلهمند هستند.
صدیقی استفاده از گونههای بومی به جای تیلاپیا را مورد تأكید قرار داد وافزود: سازمان محیطزیست براین باور است كه پرورش ماهیانی چون شیربت، سلیمانی و سونگ در كارون و بهطور كلی در آبهای خوزستان به جای تیلاپیا در دستور كار قراربگیرد زیرا هم ارزش اقتصادی بیشتری دارند و هم بومی و سازگار با زیستبوم منطقه هستند.
به گفته وی، ماهی خاویار كه ارزشمندترین ماهی كشوراست هماكنون بهشدت در معرض انقراض قرار دارد وبه همین دلیل سازمان محیطزیست در دهه اخیر همواره روی پرورش آن تأكید كرده است.
دكتر اصغر عبدلی، عضو هیأت علمی پژوهشكده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی، در این نشست با هشدار نسبت به پیامدهای فاجعه بار ورود ماهی تیلاپیا به زیستبومهای آبی كشور به تجربه تلخ شانهدار مهاجم در دریای خزر اشاره كرد و گفت: ورود اینگونه غیربومی به خزر علاوه بر بحران اكولوژیك، جامعه بزرگی از صیادان ماهی كیلكا را به خاك سیاه نشاند.
گیاه آزولا، گونه مهاجم دیگری بود كه عبدلی به آن اشاره كرد ویادآورشد: این گیاه گرچه با نیت خیرخواهانه و با هدف تولید پرورش گیاه وارد انزلی شد اما خسارات فراوانی به اكوسیستم تالاب انزلی وارد كرد واین خسارات هنوز ادامه دارد.
عبدلی به خسارات ناشی از ورود ماهی تیلاپیای زیلی به آبهای خوزستان ازجمله تالاب شادگان هم اشاره كرد و افزود: اینگونه مهاجم، زندگی صیادان را فلج كرده بهطوری كه فرماندار شادگان برای حل این معضل استمداد طلبیده است. او در توضیح این مطلب یادآورشد: تا سال91اثری از تیلاپیای زیلی در كشور نبود اما در كمتر از 3سال این گونه آبزی، تمام تالاب شادگان را به اشغال خود در آورد و باعث حذف سایر گونههای بومی شد.
عبدلی با تأكید بر اینكه تیلاپیا روی كیفیت آب اثر منفی برجای میگذارد، خاطرنشان كرد: وزارت نیرو هم به همین دلیل صراحتا با ورود ماهی تیلاپیا به مخازن سدها مخالفت كرده، زیرا تیلاپیا یك آفت است و عواقب منفی اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی دارد. برهمین اساس، انجام مطالعه ارزیابی ریسك ورود این گونه به زیستبومهای آبی كشور یك ضرورت است درحالیكه این ارزیابی صورت نگرفته است.
خطر ورود ماهی تیلاپیا به زیستبومهای آبی کشور همچنان به قوت خود باقی است.
نظر شما